De tentoonstelling bestaat uit een installatie van ongeveer 30 sculpturale vazen, voor een deel Raku geglazuurd, die in het patroon van een plattegrond van een stad zijn opgesteld. Tijdens de opening zal Jo Barnett samen met Food kunstenaar Uno Fuijsawa ter plekke een Ikebana creatie van groente in twee ongeglazuurde vazen maken.
Keramiek in het ontwerpproces
Voordat Jo Barnett aan haar architectuur opleiding begon aan de befaamde AA te Londen (Architectural Association School of Architecture) studeerde ze beeldende kunst aan de Leeds Beckett University met keramiek en print als specialisatie. Na een aantal jaren in Londen als architect werkzaam te zijn geweest vestigde ze zich in Amsterdam. Daar heeft ze samen met haar partner Hans Berger, Berger Barnett Architects opgericht. Naast de dagelijkse architectuur praktijk is ze altijd bezig geweest met haar andere passies: boetseren maar ook kleding ontwerpen. Zo’n 10 jaar geleden is ze op een andere manier met klei gaan werken, namelijk als onderdeel van het creatieve ontwerpproces binnen de grotere architectuuropdrachten. Met klei ben je snel in staat om een beeld te krijgen van vorm, huid en skelet waaruit ieder gebouw bestaat. Het contrast tussen het snelle, instinctieve handmatige werken met klei en het verfijnde langdurige ontwerpproces van een gebouw leidt tot een vrijere en experimentele invalshoek om een project te benaderen. Deze wisselwerking kan tot onverwachte vondsten en verassingen leiden. Deze activiteit heeft geleid tot een reeks sculpturale keramisch objecten die zijn geïnspireerd door iconische gebouwen uit de architectuur geschiedenis.
Brutalisme
De sculpturen doen denken aan industriële of brutalistische landschappen. Het brutalisme, als stroming in de architectuur, kenmerkt zich onder meer door het gebruik van ruw beton, een materiaal dat eigenschappen van klei heeft en daardoor vaak een sculpturaal uiterlijk aanneemt. Zoals bekend staat het gebruik van beton tegenwoordig onder druk vanwege de milieuschadelijke effecten. Tegelijkertijd is er nu waardering voor de brutalistische stroming met haar stoere, indrukwekkende gebouwen, veelal met een industriële functie.
Door het toepassen van de natuurlijke elementen op een kleiontwerp door middel van het Raku stook proces op open vuur, krijgt de harde, stenige vorm een zachter uiterlijk. Dit kan je vergelijken met de beïnvloeding van de natuur op architectuur, op een bewuste manier, als integraal deel van het ontwerp. Maar ook aan de andere kant van de levenscyclus, als een gebouw niet meer wordt gebruikt, in verval raakt en uiteindelijk ten prooi valt aan de natuur. Jo vergelijkt het handmatige werken met klei met dat van kledingontwerp. Vlakke onderdelen worden samengevoegd tot een vaas of kledingstuk met hun eigen individuele structuur. Net als in de architectuur zijn de details uitermate belangrijk: hoe en waar voeg je dingen samen. Een geslaagd ontwerp is vaak het resultaat van toevoegingen of juist weglatingen, veranderingen die gedurende het ontwerp- en maakproces ontstaan.
Vorm versus natuur
Raku techniek maakt gebruik van de onvoorspelbare, natuurlijke elementen lucht, vuur en water. Door middel van Raku stoken (op open vuur) en glazuren ben je deels overgeleverd aan de grillen van de natuur. Het eindresultaat is maar tot op zekere hoogte te beïnvloeden en verrast door de materiaaleigen dynamiek.
De vorm van de sculpturen en de toepassing van Raku sluiten perfect op elkaar aan, het Raku proces creëert een natuurlijke huid op een gecontroleerde vorm.
Het selectief glazuren, in wit of met celadon, zorgt voor het patroon aan de buitenkant: het Raku vuur maakt de ongeglazuurde delen zwart. Tekeningen of foto’s van bestaande gebouwen of landschapsontwerpen dienen als inspiratie voor de patronen. Ze vervormen en verzachten de lijnen van de sculptuur waardoor deze een gelaagd karakter krijgt. De vorm van die sculpturen die volledig zijn geglazuurd is complexer, de willekeurige craquelé en puntvorming van de Raku glazuur creëren een zacht, glad, hybride object dat door de tijd als vanzelfsprekend is ontstaan. Deze typisch Japanse esthetiek van tijd en toeval is door Jo Barnett op haar eigen manier vertaald in deze intrigerende kunstwerkjes.
Je bent welkom vanaf 17:00 uur in het Borneo Architectuur Centrum aan het RJH Fortuynplein. Toegang is gratis, graag aanmelding via Eventbrite
